In oktober 2018 zijn Bart en ik met zijn ouders op vakantie gegaan naar Libanon. Het was een roadtrip van één week, lang genoeg met je schoonouders (nee hoor, was hartstikke leuk), en we hebben eigenlijk wel het hele land gezien.
Hoe dan in één week? Libanon is heel klein, het is ongeveer een kwart van Nederland dus dat kan je in een weekje wel doorrijden!
reisadvies BUZA
Volgens het Ministerie van Buitenlandse Zaken varieert het reisadvies van Libanon “let op, veiligheidsrisico” tot “niet reizen”. Dit komt omdat Libanon officieel nog in oorlog is met Israel, dat ligt eronder, en aan de rechterkant ligt Syrië. De grens met Syrië is het ‘niet reizen’ gebied.
Burgeroorlog
Van 1975 tot 1990 was er een burgeroorlog in Libanon. Zo ben ik ook bekend met het land want mijn vader heeft daar voor UNIFIl gediend in de jaren 80.
De tekenen van de burgeroorlog zijn nog overal zichtbaar. Zeker in Beirut, een bruisende stad met de meest moderne gebouwen en ernaast een gebouw met kogelgaten erin. Het verschil was heel bizar om te zien.
Beirut
Je komt aan op het vliegveld vlakbij Beirut. Funfact (of misschien niet zo fun). Het vliegveld is onder leiding van Hezbollah. Daar merk je trouwens op wat vlaggen na niet zoveel van. Wel wordt geadviseerd om met een vooraf geboekte taxi naar Beirut te gaan.
Beirut ligt aan de zee en je hebt een prachtige promenade wat het contrast met de kapot geschoten gebouwen nóg groter maakt. Verder hebben we te horen gekregen dat er veel geld wordt witgewassen in Beirut en de meest prachtige luxe flatgebouwen worden gebouwd en halvewege stopt de bouw en staat en een half afgemaakt, of soms compleet afgemaakte, flat helemaal leeg. In één wijk is dit zoveel gebeurd dat het een luxe spookwijk was.
Verder is beirut heel hip, jong en bruisend. Mensen gaan graag uit eten en op stap. ‘S avonds gaan de lampen in de stad aan en is de skyline prachtig verlicht. Oh, nog een fun (niet zo fun) fact is dat de stroom zeer geregeld uitvalt. Niet alleen in Beirut, maar overal. Dan zit je lekker te eten en opeens zit iedereen in het donker. Wij dachten dan ‘wat is er’ maar de meeste mensen gingen gewoon lekker door met kletsen, eten en drinken.
Op pad
Na 2 dagen Beirut hebben we de auto gehaald en zijn we op pad gegaan. Eerst richting het Zuiden, dus richting de Isaelische grens. We hebben de kustroute aangehouden want dan rij je langs Tyrus (Sür) en Sidon, allebei bijbelse plaatsen. Naast de prachtigste opgravingen heb je ook leuke centrums met souks waar je in kan verdwalen en tentjes waar je voor heel weinig geld heerlijk kan eten. Verwacht geen wijntje bij je eten, dat is in het Zuiden wat slechter te vinden. Dat gezegd hebbende hoef je ook echt niet bang dat zijn dat je bedekt over straat moet want dat hoeft écht niet. De mensen waren extreem vriendelijk en vooral heel erg geinteresseerd waarom we daar waren.
Richting Baalbek
Onderweg naar deze vallei zijn we langs de plek gereden waar mijn vader begin jaren 80 heeft gezeten. Het stond er nog! Wel erg vervallen, maar zeker nog herkenbaar.
Vervolgens zijn we richting het rode ‘niet reizen’ gebied gegaan. Wat zo tof is aan Libanon is omdat het juist zo klein is hoef je dus ook niet lang in de auto te zitten tussen de stops door.
Zo waren we heel snel bij het Beitteddine paleis wat nog altijd fungeert als zomerresidentie van de president van Libanon. Is er ook wel vanaf te zien want het is in perfecte staat en prachtig om doorheen te wandelen.
Uiteindelijk kwamen we dan echt in de Bekaa vallei aan. De reden dat we hier perse naartoe wilde was de Tempel van Bacchus. Deze tempel is nog helemaal in tact, wat echt uniek is, en is prachtig om te bezoeken. Beklin de trappen ertegenover en je hebt een geweldig uitzicht. Ook hebben we nog Anjar bezocht, een enorm UNESCO gebied met ruines.
Qadisha vallei
Weer een UNESCO gebied. Dit natuurgebied is staat op de werelderfgoedlijst vanwege een kloof van 50 kilometer met prachtige natuur, kerken in rotsen gebouwd en andere bezienswaardigheden
De rit hier is alleen al fantastisch en dan ben je nog nergens geweest. Ik ben altijd snel misselijk in de auto, maar hier heb ik ondanks de bergweggetjes mijn ogen uitgekeken. Ook was het hier erg bewolkt en onheilspellend en dat deed veel voor de algehele sfeer. Zoals ik al zei hebben we kloosters bezocht die uit de stenen kloof gehakt waren. Met zware en donkere wolken op de achtergrond zag dat er prachtig uit.
Wat je in dit gebied ook hebt is het bos van de cedars van god. Dit bestaat uit ongeveer 300 ceders. Libanon was vroeger begroeid met ceders en de boom is nog steeds terug te zien in hun vlag. De honderden jaren oude bomen vormen daarmee een monument voor de vele gekapte bomen.
We hebben hierna nog even snel Tripoli meegepakt. Tripoli is de 2e stad van Libanon. Het is groot, het is vreselijk druk en chaotisch. Auto rijden in Libanon is sowieso al bijzonder, maar in tripoli was het echt chaos. Hier zijn we naar de citadel geweest, hier heb je naast ruines ook prachtig uitzicht over de stad. Kijk wat een opeenstapeling van huizen. Verder nog langs een moskee geweest waar iedereen heel hartelijk werd ontvangen. Wij vrouwen mochten zelfs met de mannen mee naar binnen! Vaak is er een apart gebied waar vrouwen ongestoort kunnen bidden.
Weer richting Beirut
Nu komen we aan bij misschien wel het mooiste en duurste stuk van Libanon. Byblos is een soort St tropez met bijpassende grandeur. Alles is schoon, mooi en duur. Dat wisten we van tevoren dus dan is het geen probleem. In de haven liggen de bootjes lekker te dobberen terwijl mensen tijdens zonsondergang genieten van een hapje en een drankje.
Vanaf hier is het maar een klein stukje naar Beirut weer. We zijn nog ergens gestopt voor een laatste overnachting met uitzicht over Beirut en wauw, dat was prachtig.
Conclusie
Veiligheid
Ik heb me niet één seconde onveilig gevoeld. De mensen waren extreem vriendelijk en gezellig. Ja, er staan overal soldaten en je gaat héél veel checkpoints door, maar dit is voor jouw veiligheid. Dit is dat mocht er iets gebeuren ze elke gebied meteen kunnen dichtgooien. Vreemd genoeg wen je heel snel aan soldaten met machinegeweren elke zoveel kilometer.
Moslim en Christelijk
De Moslim en Christelijke buurten lopen een beetje door elkaar heen. Het meeste wat je hiervan merkt is dat vrouwen hoofddoeken dragen en dat er misschien geen alcohol geserveerd wordt. Ik zeg misschien want op vel plekken kon je dit wel gewoon krijgen. In Libanon heb je zelfs nog een aantal wijngaarden met heerlijke wijnen.
Prijzen
Het eten is relatief goedkoop, drank is wat duurder. Verder zijn wij nooit moeilijk met hotel overnachtingen en betaal ik liever meer voor een goed eigen bed dan bezuinigen en slecht slapen. Ik geloof dat de gemiddelde prijs zi’n 100 euro per nacht was met uitschieters naar boven en beneden, maar dan zit je ook wel luxe.
Het verkeer
Ik heb het al even gezegd maar het verkeer is chaos. Overal wordt, zonodig tegelijk, ingevoegd en uitgevoegd. Aan een snelheid houden doen mensen niet aan en richting aangeven is voor mietjes. Gewoon even toeteren als je er langs wil en dan komt alles wel goed. Als je wat zenuwachtig bent in de auto is dit misschien niet de plek voor jou om achter het stuur te stappen, maar als je bijzvoorbeeld Amsterdam gewend bent dan lukt dit ook wel (volgens mijn man tenminste).
Het eten
Hier kan ik heel kort over zijn. Fenomenaal. Ik heb óveral lekker gegeten. Ik ben sowieso dol op de Libansese keuken dus je doet mij overal een plezier mee. Lekker veel schaaltjes met vanalles, geweldig. Ik heb veel hummus en falafel gegeten en veel salades. Je kan hier makkelijk bij een wegrestaurant stoppen om wat te eten. Op sommige plekken moet je eerst grondig onderzoek doen voordat je ergens kan gaan eten (ik heb het over jou, Frankrijk), maar hier is dat dus niet nodig. Wel zo fijn als je in de auto zit zonder internet
Tot slot
Ga hierheen. Laat je niet bang maken door enge verhalen, er is hier al tijden niets meer gebeurd. In Amerika vallen veel meel doden per dag (procentueel gezien zelfs nog). Ik durf te wedden dat jij, net als ik, verliefd wordt op dit land, de natuur, de geschiedenis, de mensen en het eten.